Dydd Mercher 26 Mawrth

¹ Mae’r amser yn dod pan fydd y babell ddaearol dyn ni’n byw ynddi (sef ein corff) yn cael ei thynnu i lawr. Ond dyn ni’n gwybod fod gan Dduw adeilad ar ein cyfer ni — cartref parhaol yn y nefoedd wedi ei adeiladu ganddo fe’i hun. ² Yn y cyfamser dyn ni’n hiraethu am gael ein gwisgo â’n cyrff nefol. ³ A byddwn yn eu gwisgo — fydd dim rhaid i ni aros yn noeth. ⁴ Tra’n byw yn y babell ddaearol, dyn ni’n griddfan ac yn gorfod cario beichiau. Ond dyn ni ddim am fod yn noeth a heb gorff — dyn ni eisiau gwisgo’r corff nefol. Dyn ni eisiau i’r corff marwol sydd gynnon ni gael ei lyncu gan y bywyd sy’n para am byth. ⁵ Mae Duw ei hun wedi’n paratoi ni ar gyfer hyn, ac wedi rhoi’r Ysbryd Glân i ni yn flaendal o’r cwbl sydd i ddod. ⁶ Felly dyn ni’n gwbl hyderus, ac yn deall ein bod oddi cartref tra’n byw yn ein corff daearol, ac wedi’n gwahanu oddi wrth yr Arglwydd Iesu. ⁷ Dyn ni’n byw yn ôl beth dyn ni’n ei gredu, dim yn ôl beth dyn ni’n ei weld. ⁸ Dw i’n dweud eto ein bod ni’n gwbl hyderus o beth sydd i ddod. Er, wrth gwrs byddai’n well gynnon ni adael y corff hwn er mwyn cael bod adre gyda’r Arglwydd! ⁹ Ond adre neu beidio, ein huchelgais ni bob amser ydy ei blesio fe. ¹⁰ Achos bydd pob un ohonon ni’n cael ein barnu gan y Meseia ryw ddydd. Bydd pawb dderbyn beth mae’n ei haeddu am y ffordd mae wedi ymddwyn, pa un ai da neu ddrwg.

¹¹ Felly, am ein bod ni’n gwybod fod yr Arglwydd i’w ofni, dyn ni’n ceisio perswadio pobl. Mae Duw yn gwybod sut rai ydyn ni, a dw i’n hyderus eich bod chi’n gwybod eich bod chi’n gallu’n trystio ni hefyd.